Ishranom protiv genetike

Sredinom 1970 – ih, tadašnji kineski premijer, Ču En Laj, umirao je od raka i zatražio je da se sazna koliko ljudi i u kojim delovima Kine pati od ove bolesti. Kinezi su tada obavili ogromno istraživanje koje je uključivalo oko 650 000 ispitanika. Rezultati su pokazali da se rak pojavljivao samo u određenim oblastima Kine. U to vreme bilo je poznato da su se određeni tipovi raka obično pojavljivali u nekim zemljama, ali se to prepisivalo genetskoj osnovi. Rezultati ovog ispitivanja, dakle ispitivanja ljudi iste genetske osnove, pokazali su da geni NISU odgovorni za nastanak bolesti, nego životni uslovi. Pored ovog ispitivanja postojale su i publikacije koje su govorile o tome kako npr. Kinezi koji se presele u Ameriku ne menjajući gene, ali prilagođavajući se tamošnjem načinu života, počnu da obolevaju od bolesti zastupljenih u toj zemlji.

Biljna hrana štiti

Tim doktora Kolina Kempbela je nastojao da u „Kineskoj studiji“ utvrdi koji su to životni uslovi koji dovode do ispoljavanja bolesti. U „Kineskoj studiji“ ispitali su 6 500 odraslih osoba, u 130 sela, po oko 50 osoba po selu. Razlog zbog kojeg su ispitivali ljude iz sela, jeste što su ljudi u tim mestima obično čitav život proveli u istom selu i imali jednoličnu ishranu. Sakupili su mnogo informacija: uzorke krvi i urina, uzorke hrane, sproveli su upitnik u kojem su ljudi 3 dana beležili šta su jeli. Rezultati su pokazivali da su stanovnici ruralne Kine unosili 20 do 30% više kalorija, a bili i vitkiji i zdraviji od svojih parnjaka iz zapadnog sveta. Jedan od razloga jeste taj što su Kinezi bili više fizički aktivni, ali bitniji razlog je njihova ishrana. Iako su unosili više kalorija, to su bile kalorije iz biljne hrane, dakle, pune vitamina, minerala, fitohemikalija i dijetalnih vlakana.

Ishrana koja vodi bolesti

Sa druge strane okeana, ljudi su uglavnom koristili hranu životinjskog porekla ili rafinisanu biljnu hranu. Radi poređenja, Kinezi su unosili do 3 puta više dijetalnih vlakana, koji se nalaze jedino u nerafinisanoj, biljnoj hrani, a Amerikanci su unosili 10 puta više proteina životinjskog porekla. Međutim, bilo je razlike i u ishrani među kineskim stanovništvom. Ljudi koji živeli u urbanim oblastima, u koje je stigla zapadnjačka kultura i ishrana, počeli su da zamenjuju biljnu hranu hranom životinjskog porekla i to je dovelo do raznih bolesti kod ljudi iz tih delova sveta. Statistička ispitivanja jasno su pokazala porast oboljenja i porast holesterola u delovima Kine gde su ljudi prešli na ishranu zasnovanu na životinjskim proizvodima.